- Voor vertrek
15 dec 2018
Aan het eind van mijn vorige blogje was het nog maar 80 zeemijlen naar de finish. Dat is nog niet eens de afstand van Ijmuiden naar Lowestoft. Piece of cake dus, maar prijs de dag niet voor het avond is.
We hebben 20-24 knopen wind en voeren het derde rif. Ik kan je vertellen dat dat serieuze riffen zijn en dat er dan niet veel zeil meer blijft staan. Dat heeft alles te maken met de seastate die onveranderd rough is. Dat wil zeggen golven van een meter of drie, maar enkele malen per uur komt er een soort freak wave achter ons aan van een meter of 4 a 5, met ook nog eens zo’n fraaie breker op de top. Impressive, maar je raakt er mee vertrouwd. Wel gooit zo’n golf het schip aardig van he rechte pad. Oftewel we maken een behoorlijke slinger. Allemaal niet gevaarlijk, maar wel heel vermoeiend. Omdat we geen genua pool hebben, moeten we ook een grotere hoek maken om af te kruisen. Ook niet erg, maar dat maakt de hoek met die golven ongunstiger. Resultaat : best wel vermoeiend, maar dat mag de pret niet drukken. We zijn er bijna, Verwachtte aankomsttijd een uur of 11 in het donker, maar omdat er nog een halve maan staat belooft dat een prachtige aanloop op de baai van st Anne te worden
Helaas. zo simpel is het niet. Zoals gezegd krijgen we deze trip niet kado. Op een mijl of 2 van de baai wordt er op de romp geklopt.. Uhh?? Wie daar??? Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen? Blijkt het balletje van een vissersboei te zijn die we opgepikt hebben. Uiteraard niet met de kiel, want dat zou te makkelijk zijn. Nee, die hangt nu aan de schroef $^&^%$@$#!! (Excusez le mot) Now what?? Enfin, we kunnen dit van ons afschudden en we zijn in staat de prachtige aanloop naar de ankerplek te voltooien. Saved by the bell. Rond 23:00 uur liggen voor anker. De overtocht heeft 19 dagen en 10 uur gekost.. 2800 zeemijlen.. Een echte prestatie om trots op te zijn!
Laat de kalender inmiddels doorgetikt te zijn naar 16 december... Dat is mijn verjaardag. Ook dat moet natuurlijk op gepaste wijze nat gemaakt worden. Flessen Rioja staan zomaar op tafel, en dat alle na 20 dagen zonder alcohol. Kan je nagaan wat er dan gebeurt, maar we hebben het verdient. We dampen na in de kuip en genieten van het moment in al zijn facetten terwijl we voor de zoveelste keer genieten van de prachtige sterrenhemel boven ons. What a life..Wat een ervaring! De volgende ochtend eerst een frisse duik in het water en dan de familie bellen. Ohhh wat fijn die stemmen weer te horen. Dan roept de plicht weer. Hoe zit het met het touw in de schroef? En ja hoor, daar zit een aardige klus. Cees en Jacco duiken in het water, gewapend met een gemodificeerde pikhaak met broodmes. De schroef wordt helemaal vrij gemaakt en we zijn weer klaar voor nieuwe avonturen. Never a dull moment Rest on s nu om na te genieten van deze geweldige prestatie en een dag of 5 te genieten van de tropische verrassing van alles wat Martinique te bieden heeft
Vrijdag 14 dec 2018
Gisteren ochtend zaten we mentaal in een klein lagedruk gebiedje, maar dat is diezelfde middag geheel omgeslagen in een stevig hogedruk gebied. Dat komt met name doordat de seastate sterk verbeterd is van rough naar moderate. Dat geeft heel veel meer rust in de boot en maakt sturen echt veel makkelijker. Om 4 uur zaten we weer aan onze traditionele ‘borrel’. We hadden het over voorraden voedsel en water een ook natuurlijk de diesel. We begonnen met 660 liter water en 480 liter diesel. Dat water zit midscheeps en is goeddeels op, maar van de diesel die in het achterschip zit hebben we niet meer dan 35 liter verbruikt (stroomdraaien) . Wij zitten nu in de kuip, direct boven de diesel. Alle gewicht in het achterschip. Daarmee moet het schip wat vreemd achterover in het water liggen. Daar worden we vast niet sneller van. Daarnaast varen we geregeld door ‘mijnenvelden’ van Sarggasso wier. Blijft zo lekker aan de kiel en het roer hangen, maar gelukkig is het niet erg stevig, dus een paar minuten later zijn we het weer kwijt en de Westwind ploegt onvermoeibaar met een dikke 6 knopen door de golven. Wind is iets geruimd en is heel erg stabiel 18 tot 20 kts. Nu nog maar 215 mijlen. Dat betekent dat we rond middernacht van 15 op 16 december denken te arriveren. Dat wil nog niet zeggen dat we direct voet aan wal kunnen zetten omdat in de nacht aanleggen in de marina waarschijnlijk geen optie is. Mogelijk ankeren bij St Anne of anders brutaal zijn en gokken dat we aan de dieselsteiger kunnen gaan liggen. Moeten we nog besluiten. Eerst nog een stukkie varen. Cheers Ivo
donderdag 13 december 2018 Nog 3 nachtjes slapen, 370 mijl en we zijn er.
Dat kan je zowel als veel, alsook als weinig zien. Het is maar hoe je het bekijkt. Nou is drie nachtjes wel een beetje een overstatement, want naast de gewone wachten geeft moeder natuur ons niet veel rust. Zo moest afgelopen nacht weer alle hens aan dek om een onverwacht rif te steken. Seastate blijft onveranderd best wel rough, waardoor bewegen op en in het schip niet vanzelf gaat. Vermoeidheid begint heel langzaam en bijna ongemerkt binnen te sluipen. Part of de game natuurlijk. De marathon en de elfstedentocht kennen ook wel zo iets, maar dat is een andere orde. Het laatste stuk.....
Inmiddels begint het wat ‘drukker’ te worden om ons heen. We zien vaker Tropical Birds en grotere vogels (Jan van Gent?) Ook op de AIS zien we nu vaker vrachtschepen, al is dat nog steeds heel erg mondjesmaat. Zojuist zowaar een zeilschip. Dat blijkt de Buen Vino Tinto te zijn, maar wel met een Nederlandse MMSI registratie. Even later zien we meer details op de AIS: Het een een jacht van 26 bij 5 meter..... Ik vroeg me af of de borrel- en coctailglazen bij hun gewoon op tafel blijven staan, of dat de seastate bij hun ook echt ‘binnenkomt’ CPA is 3,5 mijl. Dan verwacht je die goed te kunnen zien, maar veel meer dan wat zeil in de verte zien we niet. Dat benadrukt nog eens de weidsheid van de Oceaan en dat is natuurlijk waarom je zelden iemand ziet. We zijn (Peter) zijn gestopt met vissen. ALWEER dorade?? Het moet niet gekker worden. Inmiddels is het 9 uur aan boord en begint de zon al aardig te branden. Een nieuwe prachtige dag is aangebroken. Cheers, Ivo
Woensdag 12 december 2019 Positie ? Nog 499 zm te gaan
Gisteren hadden we een soort van Hoera gevoel, we zijn er bijna. Dat kwam met name omdat er nog maar één recht voordewinds rak op programma stond en de Westwind liep als een speer. De scherpte van het golvenpatroon was wel min of meer verdwenen, maar toch niet helemaal. In de nacht zakte de wind naar 15 knopen om vervolgens onder een volstrekt onverwachte bui naar 28 kts te pieken. Toen ook die voorbij was bleef er niet veel meer over dan heel veel klotsen en rollen. Dat gaat vast beter worden naarmate de dag vordert en de zee rustiger wordt. Nog 499 mijl te gaan. Er is ruim voldoende supplies aan bood, maar die nemen gestaag af en we moeten creatief omgaan met wat er is. Het beloofd toch weer een geweldige dag te worden. Temp rond de 28 a 29 graden, Half bewolkt. Boekje lezen en wat sturen. Zal maar niet vragen hoe dat bij jullie is. Sinterklaas hebben we natuurlijk volledig gemist, en het omgeving is ook niet echt inspirerend om aan Kerstmis, Kerstbomen, ballen, rendieren en sneeuw te denken. Tja, het zal een shock worden als we terug komen. Nog een dag of 4 en we zitten aan grote pullen blond schuimend koud bier.... Dream on..
Greets Ivo
Dinsdag 11 dec 2019 Positie 14 47 N 49 51 West. Nog maar 641 mijl te gaan
Gisteren zag alles er weer geweldig uit. Mooie zon, soepele wind van 20 kts. Op de plot zien we een bijna rechte lijn ontstaan. Dat suggereert een kaarsrechte koers. Dat is maar ten dele waar. De golven blijven meer dan 3 meter hoog, met uitschieters naar een kleine 5 meter. Op de voordewindse koers resulteert het erin dat je van tijd tot tijd met een aardige slinger weggezet wordt. onrustig, maar prima. Intussen begon ik mij wat ongemakkelijk te voelen over de navigatie. We hadden al 5 dagen helemaal niemand gezien. Klopt onze GPS positie wel? Het gegist bestek zegt van JA. Ook de Noonshots met de sextant bevestigen heel precies onze lattitude. Moet OK zijn. Eindelijk zien we een zeilschip op de AIS verschijnen. Een catamaran met de naam ‘In Tune’ Tijd voor een praatje. Het schip heeft een onbekend MMSI nummer,Het blijkt een ARC deelnemer met Australische scheepsregistratie. Zelf een Nederlands sprekend vrouw met een licht Portugees accent. Bij hun ook alles OK, maar ze hebben bij het vissen hun enige lure verspeeld. Geen meterlange Dorades dus. Maar ja, dit soort boten hebben vaak een volle vriezer, ... Is te overleven. De nacht is weer prachtig en rustig. Heldere hemel, miljoenen sterren en heel wat vallende sterren. Één daarvan spande echt de kroon. Heel helder, lange staart en wel 5 sec lang zichtbaar. Fascinerend. Vanochtend wordt de zonsopgang zoals gewoonlijk weer vergezeld met een glashelder beeld van Venus. Nu ben ik doende met astronavigatie op de zon, maar sterren is een brug te ver. Maar toch.. Een uitdaging. Het is echt stoeien om Venus op de juiste plek in de spiegels van de sextant te krijgen op dit hobbelpaard, maar het lukt!!.. Victory ....
Als ik dit schrijf is het inmiddels al weer 10 uur (time flies if you’re having fun) en we zijn net gegijpt. We liggen nu op koers voor de straat tussen st Lucia en Martinique.We gaan als de klappers. Stroom mee en mogelijk wordt die nog wat sterker als de Equatorial Equator Current versterkt wordt door de Guiana Current.... Die zou zo maar op kunnen lopen tot 1,5 knopen.. Fingers crossed.
Ivo
Maandag 10 december, Positie 16 04 N 047 54 W, Nog 758 mijlen te gaan
Gisteren een uitstekende dag zeilen gehad. Mooi zonnetje en best wel stevige wind. Na het avondeten reven naar het derde rif, weer anticiperend voor de squalls. Rond 20 uur diende de eerste zich al weer aan. Deze was relatief mild. Dan popt een nieuwe op op de radar. Deze kunnen we grotendeels ontwijken met wat koerswijziging. En dan komt het goeie nieuws... Geen squall meer te zien. Bijna te mooi om waar te zijn, maar toch. Het einde van een front met squalls lijkt vooralsnog daar. Op naar een mooie zeildag waarin we best mooie voorgang maken. Intussen is de eerste 300 l watertank tank leeg en zitten we nu op de tweede tank van 200 liter. Dat moeten we dus met enige reserve halen. (daarnaast hebben we ook nog zo’n 100 liter flessenwater) Dat kan alleen als je zoet water uitsluitend gebruikt voor consumptie. Afwassen in zeewater en douchen op het achterdek met emmers zeewater. Zeker geen straf in dit klimaat. Diesel hebben we plenty. We draaien 1 a 1,5 uur per dag voor de stroom (hoofdzakelijk koelkast) maar dat is dan ook alles. In het begin 3 uur de motor nodig gehad om bij Las Palmas weg te komen, maar daarna niet meer. Het grote aftellen is begonnen. Als ik dit schrijf hebben we nog een DTW van 759 mijlen. Dus zo’n dag of zes varen . Voor ons is dat niet veel meer, maar ook dat is een relatief begrip. Huidige strategie is om over stuurboord iets naar het zuiden af te kruisen (voor de wind) om vervolgens de draaiende oceaan stroming (0,5 tot 1,5 knopen stroming) optimaal te kunnen benutten. All well
Zondag 9 dec 2018 12:01 uur, Pos 17 26 N 45 34 West, Nog 902 mijl te gaan.
Alles was zo rustig gisteren. Eigenlijk niet veel te melden. Helaas had de nacht en vroege ochtend andere plannen. Geregeld squalls. Wat minder actief in windsterkte, maar meer water en stevige winddraaiingen. Wel goed te monitoren met de radar, maar daarmee kan je ze niet wegtoveren. Vermoeiend en daardoor ook geen grote prestaties in afstand, maar veiligheid voor alles. Inmiddels is het nog 900 mijl naar ons waypoint en beginnen we soort van gedachtes te vormen over hoe we Martinique aan zullen lopen. Gaan we eerst naar Le Marin (kan niet bij nacht) of kiezen we voor een fraaie ankerplek bij een dorpje om per dingy aan wal te gaan? Luxe probleem zou ik zeggen, maar wel leuk om het over te hebben. Groet Ivo
zaterdag 8 dec 2018 12:51, Pos 17 10 N 43 31 W Distance to go 1017 NM,
De eerste gedachte als je dit soort trips maakt is dat elke dag min of meer hetzelfde is. Zeker als je in de passaat wind zit en nog ’maar’ zo’n 1000 mijl te gaan hebt. de term ‘hetzelfde’ is natuurlijk een relatief begrip, maar zo ervaren wij het hier in ieder geval niet. Gistermiddag was het kalm weer. 10 knopen en alles zag er zeer stabiel uit. Tijd om de gennaker eens te luchten. Best wel iets om zorgvuldig mee om te gaan want deze meet 140 vierkante meter. Zo gezegd zo gedaan. Stond als een huis en het was genieten. Alleen de koers was niet helemaal wat we zouden willen, but who cares? Een klein uurtje later begon de wind weer iets op te pikken. Tijd om het monster weer binnen te brengen. Flinke klus maar teamwork made the difference. Nadat we onze tweede portie Dorade genuttigd hadden valt de schemering. Alles ziet er zeer stabiel uit. Zouden we nog squalls krijgen vannacht? Het ziet er niet naar uit, maar we zetten toch het derde rif en halen de boom uit de genua. Er gebeurt dus niets, tot ongeveer 05:30 uur. Een stevige squall met veel regen. Maar we waren voorbereid, dus een kwartier later weer rust in de tent... 06:30 zie ik weer een verdachte wolk direct achter ons opdoemen. Een radarcheck bevestigt de tweede squall. Stukje opsturen en de genua inrollen. Nu loopt die mooi onder ons door. Alles under contol. De zon staat nu weer een flink stuk boven de horizon en het belooft weer een prachtige dag te worden. Cheers Ivo
Het is nu vrijdag 7 dec 2018, 9 uur lokale tijd. Positie 17 10 N 41 03 W 1157 NM to go
Gisteren leek het just another day in pardise te worden, maar dat veranderde met de vangst van een echte, grote Dorade van bijna een meter lang. De vishengel moest er diep voor buigen. Al snel halen we de snelheid uit de boot om het binnenhalen mogelijk te maken. Het moeilijkste is dan nog om zo’n grote vis aan boord te krijgen. Een vishaak hebben we niet en ook een visnet (als die al groot genoeg zou zijn) ook niet. Na een stevig gevecht en een touw om de staart ligt de vis uiteindelijk op het achterdek. Impressive! Na schoonmaken (Peter is onze vis-hero) blijkt het ruim voldoende voor drie maal 5 volwassen porties te zijn. Uiteraard direct op het menu. Verrukkelijk. Dan valt de avond en maken we ons klaar voor de nacht. We reven defensief naar 2 reven en maken het ons gemakkelijk. Dat duurde niet lang. Zomaar tamelijk onverwachts kregen we te maken met een squall. Een kortdurende plaatselijke uitbarsting van veel wind (30 kts), regen (niet altijd) en een winddraaing van zo’n 40 graden. All hens on deck! Het is pikdonker maar de Petzl hoofdlampjes zijn perfect. Met echt teamwork wordt in no time het derde rif gezet en keert de rust terug. Nou ja, even later is er niet veel meer dan 14 knopen wind over en doen niet veel meer dan 3,5 knopen door het water, maar uit veiligheid laten we het zo. En inderdaad. We kregen er nog twee achteraan, maar die verliepen natuurlijk zeer rustig en controlled. We zijn dus gewaarschuwd. We letten er scherp op en verifiëren met de radar. Daar kan je deze dingen namelijk perfect op zien. Daarmee kan een squall soms omzeild worden, maar dat is niet altijd een optie. Nu een bakje koffie, eitje op versgebakken brood en we zijn weer klaar for another day in paradise.
Donderdag 6 december 2018 Pos 17 34.4 N 38 34.2 W Triplog 1489 NM
Gisteren hebben we rond 4 uur op geweldige wijze het passeren van de 1400 NM gevierd. Met een rooie Rioja. De zon stond laag en het moreel is onverstoorbaar hoog. Nu we de tweede helft aangebroken hebben wanen we ons soort van in Paradise. Ondanks alle ongemakken, nachtwachten, droge boot en ga zo maar verder., genieten we. Elke dag weer. Kort vóór de celebration heeft Rien zijn eerste echte mooie warme verrukkelijke brood gepresenteerd. Kort erna kwam een school dolfijnen ons begroeten. Wat wil je nog meer. Natuurlijk, ook in paradise zwerven ook mosquito’s, stekebeestjes en zandvlooien maar we zullen zien. We kunnen ze aan. Ondertussen werk ik op geschikte momenten even aan mijn “core stabilty” Een paar minute ‘planken’ of een vrijstaande quad. Dat laatste is een uitdaging op dit schommelende hobbelpaard, maar ik word er steeds beter in. Op die manier hoop ik de astronautenbeentes aan het eind van de overtocht een beetje te beperken. Momentje voor jezelf op het voordek zit er (nog) niet in, maar je weet nooit. Straks nog even een nieuwe GRIB file binnenhalen voor de weer analyses. Intussen zien we een DTW (Distance to waypoint) van 1290 mijl. Zoals we nu gewend zijn van de Westwind.. die ploegt onverstoorbaar verder. Groeten, Ivo
Dinsdag 4 december Positie 18 01 Noord 33 43 West Triplog 1222 NM 1580 NM to go.
Na het gezellige praatje met de Brit gisteren leek het er even op dat de zee weer leeg was en we dat niets meer zien. Eigenlijk is dat ook zo, maar nu had de zee een verassing voor ons in de vorm van 2 (ja, twee) prachtige Dorades. Eerst een wat kleinere van zo’n 40 cm, en kort daarna nog een van laten we zeggen van 65 cm (haha geen visserslatijn hoor). Verrukkelijk afwisseling in ons toch wel zeer beperkte avondeten. De continuing story van het broodbakken heeft nog geen oplossing geboden. Ook niet met het pak ’Hollandse’ bloem dat we gevonden hebben en dat er zeer veelbelovend uit zag. Maar toch. We krijgen het voor elkaar prachtige pannenkoeken te bakken. Ook daar kan je heel wat moois van maken. Terwijl ik dit schrijf, blijft het schip onvermoeibaar doorploegen met een vaart van 6 a 7 of 8 knopen. De golven die we eerder zagen zijn nog net zo hoog maar nu in een hele lange oceaandeining. Prachtig! Met een graad of 27 overdag is dat geen straf. Uit tactische overweging zijn we langzaam gezakt naar de 18e breedtegraad en varen nu vrijwel in een rechte lijn naar ons doel. Tenminste, dat is het plan. De gribfiles geven een heel stabiel weerbeeld met noordoosten wind van 15 tot 20 kts. Klassiek voor de passaat winden. Morgen zijn we halverwege. Dat gaan we natuurlijk vieren met een voorzichtig flesje wijn. Dan is het alleen nog maar aftellen. Momenteel liggen we 100 NM vóór op het aankomstschema van 16 december. Dat zou wel heel snel zijn, maar dat is het streven. Wordt het misschien toch nog een écht biertje op de kade ter eren van mijn verjaardag. We zullen zien. Cheers Ivo
maandag 3 december 2018
Ik zit nu in de wacht van 01 tot 03 uur. Ach, je raakt er aan gewend. Je neemt een soort van dagritme aan. Het is weer pikdonker. Zoals verwacht neemt de wind af en lopen we rond de 6 knopen. Toch hebben we in de laatste 12 uur 71 mijl afgelegd. Wind rustig boot rustig. Dat is dus slaap inhalen... In coma....De lucht is helder en zo ook mijn gedachten. En dat om deze tijd. Vreemd. De Grote Beer (steelpannetje) staat hier soort van op z’n kop. We hebben nog niet echt uit kunnen werken hoe dat kan, maar er zal vast een mooie verklaring voor te vinden zijn. De zee is leeg. Niemand te zien. Zelfs niet op de AIS die toch een bereik van 30 NM heeft. Dat voelt best eenzaam, zeker als de Satelliet communicatie niet doet wat het moet doen, maar gelukkig is dat ook weer gefixed. Brood bakken lukt nog niet erg, maar we blijven experimenteren. De Bloem lijkt niet helemaal wat we in Nederland gewend zijn. Alternatief is pannenkoeken bakken en dat is natuurlijk een prima alternatief. Grappig is het te zien dat het leven ook doorgaat ZONDER nieuws, Whatsapp, beursberichten, email (nou ja). Zelfs zonder alcohol. En weet je? Het is prima. Inmiddels is het 9 uur in de ochtend en we kruisen zowaar een Brit die deelneemt aan de ARC. De “Supertaff” Een Koopmans van 14 meter. Dat is dus het vijfde schip dat we ingehaald hebben. Natuurlijk even een praatje pot over de marifoon. Misschien toch niet zo alleen op deze grote plas? Vannacht de 30 graden longitude gepasseerd, dus een nieuwe tijdzone.. We komen er wel. Wordt vervolgd. Positie 18 31 graden Noord, 30 26 West. Koers nu 228 maar die verleggen we over een uur naar 265 graden. Groeten Ivo
zondag 2 december 2018, Pos 19 59 Noord 028 25 West. 1889 Miles to go.
Het leek wel oorlog vannacht. De golfhoogte ligt zo rond de 3 meter, met uitschieters naar 4 meter. Met onze koers leverde dat een levendig beeld op van rollen en af en toe wat slingeren. In je kooi lig je dan heen en weer te schuiven en te stuiteren, terwijl de inhoud van alle kastjes uitdrukkelijk van zich laten horen. Tel daarbij op dat het een nacht is zonder maan. Dan is het zwart... Inktzwart... De horizon is dan niet of nauwelijks te onderscheiden. Spooky, maar zelfs dat went snel. En de westwind? Die stoomt gemoedelijk verder met een vaart van zo’n 7 knopen. Is dat erg? Nou nee. Je slaapt wat minder maar dat kan je later wel weer inhalen. Ondertussen zitten we nu vrijwel op een derde van de totale afstand en blijven we heel mooie dag-afstanden scoren. Zojuist de laatste weerkaarten opgehaald en het ziet er voor ons allemaal heel mooi uit. Vandaag nog over stuurboord afkruisen. Morgen met het krimpen van de wind gooien we het over de andere boeg. Zo komen we er wel. Tot op heden 4 andere zeilschepen gezien op de electronica, maar op zee zien we niet meer dan een heel zwak navigatielichtje (Als we al wat zien) Het vissen zal met deze snelheden nog even niet gaan. Het eerste echt lekkere brood is gisteren gebakken dus dat biedt perspectief. Straks nog even een lekkere zoutwaterdouche en we zijn helemaal klaar voor de volgende ronde. groeten Ivo
1 december/5e dag
Vandaag de 2000 mijl te gaan grens gepasseerd. Het triplog geeft 787 mijl aan, de afstand Las Palmas - Martinique is 2787 mijl. Dus een eenvoudige rekensom leert ons dat we daarna minder dan 2000 mijl te gaan hebben. Met 24-uurs afstanden van 137, 165, 170, 156 en nogmaals 156 mijl zijn we super blij, ruim voor op schema dat ons in 20 dagen in Martinique moet brengen. Minder goed nieuws van het broodbak front. Gisteren zag het brood er redelijk uit, maar na afkoelen en aansnijden bleek het binnenste gedeelte niet doorbakken te zijn. Dat Spaanse deeg lijkt toch wat anders te werken dan het Hollandse deeg waar thuis mee geoefend is. De vorige bemanning had een kant en klaar broodbak pakket achtergelaten, dit geprobeerd en dat komt prachtig uit de oven en zal zeker geweldig smaken. 4 Uur ‘s middags hebben we altijd Happy Hour met alcohol vrij bier en pinda’s of chips. Iedereen wordt dan geacht uit zijn kooi te komen en Jodokus (de stuurautomaat) neemt het werk van de stuurman over en kunnen we van alles en nog wat bespreken: wachtschema voor de komende nacht, wat eten we vanavond, en wat verder ter tafel komt. Vandaag gaan we zeker het brood proeven. Vanochtend gegijpt van 270 graden naar 225 graden, om toch wat meer naar het zuiden te gaan. We willen zuidelijker komen dan 20 gaden noorderbreedte omdat ten noorden van die lijn weinig wind voorspelt wordt. Waarschijnlijk morgen weer terug op westelijke koers.
Zaterdag 24 november. We verzamelen bij de Westwind: Jacco, Cees, Rien, Peter en de schipper Ivo
Laat dag, dus eerst maar een paar biertjes en een hapje eten. De volgende dag komt de haven tot leven. Het is het vertrek van de ARC. Onder begeleiding van de nodige muziek, een hoop publiek en het nodige blazen van de misthoorns voert men uit. Kippenvel. Voelt wel wat raar, om dan nog even achter te blijven maar wel genieten. De volgende uitdaging is de bevoorrading. Karren vol, en waar laat je het?? Gestructureerd en gedocumenteerd verstouwen. Rien zwaait hier de scepter, maar het is teamwork. Maandag is het zo ver.... Nog even tanken en we steken van wal..... Alleen, de diesel is op bij de pomp.Tankwagen onderweg.. Kost een uur, maar dan heb je ook wat. Buitengaats is er weinig wind, maar na 3 uur op de motor brandt het los. 20 –25 kts wind. We vliegen met ruim 7 knopen over het water. Eerst richting Cabo Verde, langs de kust van de Westelijke Sahara. Daar zit de meeste wind. Bij 42 graden N verleggen we naar een koers van 255 graden. Op zoek naar de passaat winden. We maken dagen van 160 tot 170 mijl. Nu is het rond de middag van 30 nov en hebben 631 mijl op de teller staan. We lopen wat te hard om vissen te kunnen vangen, maar dat komt ongetwijfeld later. Stemming is helemaal geweldig. Vandaag wordt voor het eerst ook brood gebakken..... Kortom, de vaart zit er in en de stemming is opperbest. Op vrijdag 30 november is de Pos 21 58 Noord, 24 03 West. 2145 NM te gaan.Wordt vervolgd.