Donderdag 20 december - blog 20

In de Marina Le Marin, Martinique

We zijn weer aan land!  Gisteren hebben we de hele dag de horizon afgetuurd naar land en iedereen keek opgewonden uit naar onze aankomst. Tijdens de wacht van 18.00 tot 22.00 uur kwamen eindelijk de eerste lichtjes in zicht en begonnen we met het volgen van de voorbereidde route naar onze ankerplaats. De eerste punten zouden vissersboeien moeten zijn, maar omdat deze onverlicht kunnen zijn, zijn we er ruim om heen gezeild en uiteindelijk hebben we ze ook niet gezien.  Om 22.00 uur is de nieuwe wacht begonnen aan de "approach", alle waypoints en boeien werden afgevinkt, nog een keer gijpen, nog een rif er in, en uiteindelijk de laatste bocht de baai in op de motor. En donderdag 19 december om 00.59 uur lagen we voor anker in de baai van Sainte Anne.  Met een glas champagne hebben we onze prestatie gevierd: bijna 3000 mijl in 26 dagen. Wat een ervaring!

Vanmorgen zijn we net na zonsopkomst naar de marina gegaan. We waren zeker niet de eerste dus het was dringen bij de diesel steiger. Na een paar extra rondjes en een paar boten voor ons, hebben we diesel getankt en 5 lege gasflessen omgewisseld voor nieuwe. Omdat het natuurlijk erg druk is rond deze tijd, was het nu afwachten of voor ons een plekje in de haven was. Om 10.00 uur kregen we een plek aan een steiger aangewezen. Dus zetten we eindelijk voet aan land!  De laatste klussen zijn met volle vaart afgevinkt in de volle zon; de tassen inpakken, hutten schoonmaken, afval wegbrengen, al het eten uitzoeken, zeilen repareren, het dek schrobben en nog meer. En na een gezamenlijke lunch zijn de eerste crewleden vertrokken en was de reis echt voorbij. 
Bedankt schipper & crew voor de geweldige tijd en onbeschrijvelijke ervaring aan boord van de Westwind!

Dinsdag 17 december - blog 19

Afstand tot Martinique om 12.00: 199 mijl  De voorbereidingen voor onze aankomst zijn begonnen. De "approach" wordt uitgeschreven en de takenlijst na aankomst is besproken. En ondertussen zeilen we nog steeds 6 knopen en komt de overkant steeds dichterbij. Gisteren en vannacht hebben we veel wind gehad, tot 28-30 knopen, met hele hoge golven die soms van alle kanten komen en je ineens een andere kant opzetten. Het is dus hard werken achter het roer, en alle andere handelingen vragen nu extra energie. De laatste zware loodjes?  Zo tegen het einde wordt de proviand steeds minder. We hebben de hele reis goed en lekker gegeten, met veel verschillende heerlijke gerechten en nog tot een paar dagen geleden met (verse) groenten & fruit en vlees. En elke dag een vers brood. Om energie te besparen hebben we gisteren de koelkast uitgezet, dus die is nu leeg. En we hebben toch ook wel veel weg moeten gooien omdat het minder goed houdbaar was dan we hadden gedacht. We hebben nog voldoende eten, maar iets verzinnen voor het diner vraagt iets meer creativiteit met de dingen die we nog hebben. Pasta met pesto en rookworst is best een goede combinatie, toch?

Het drinkwater is wel gelimiteerd, we hebben nog 4x 8 liter flessen water voor 2 dagen op zee. Dat is 2 liter per persoon per dag, en we hebben tot wel 4 liter per dag nodig. Maar we hebben nog voldoende water in de tanks, iets minder lekker maar verder prima. En omdat we zuinig zijn geweest met het water in de tanks, mochten we vandaag douchen met dit water. Een ieder maar 1.5 minuten, maar heerlijk om het zout & zweet van je lichaam te spoelen. Nog een laatste nacht op de oceaan, en morgen speuren we de horizon af voor de eerste glimps van land. Volgens de berekening (1.23 maal de wortel van de hoogte van de hoogste berg) is dat rond de 85 mijl, maar door de kromming van de aarde waarschijnlijk pas rond 60 mijl voor Martinique.  De verwachting is dat we woensdagavond (locale tijd) aankomen in de baai van Le Marin. Om het exacte tijdstip loopt een weddenschap en loopt uiteen van 15.00 uur tot 23.59 uur. Omdat de route naar de haven veel ondieptes en onduidelijke verlichting of boeien heeft, gaan we als we na zonsondergang aankomen (meest waarschijnlijk) eerst voor anker in Sainte Anne en donderdagochtend met zonsopgang door naar de haven van Le Marin.

Zondag 17 december  - Blog 18. Afgelegde mijlen om 12.00uur: 1685 mijl vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 495 mijl naar Martinique Middagpositie: (12.00 LT): 14.37.5N 052.25.1W

Langzamerhand kunnen we gaan aftellen en er is nog 1 belangrijk punt te passeren: Engine Point. Dat betekent dat we vanaf dan (ongeveer 400 mijl van Martinique) alles op de motor zouden kunnen doen, mocht dit nodig zijn. Maar we blijven natuurlijk liever zeilen. Zeker omdat dit de laatste dagen super gaat. We lopen weer een gemiddelde van 6 knopen, met uitschieters omhoog. Vandaag is rustdag, volgens de schipper, het is tenslotte zondag. Dat mag ook wel, want het was een onrustige nacht. Door windvlagen, buien en rare golven hebben we de hele nacht liggen klotsen, rollen en stuiteren. En dat maakt slapen moeilijk. Er is veel geluid, en je probeert niet uit je warme kooi te rollen. Dus tussen de wachten door zullen we vandaag veel rust pakken. Morgen wordt de boordtijd weer een uurtje verzet, zodat de zon elke dag rond dezelfde tijd blijft opkomen en ondergaan en we bij aankomst niet een heel groot tijdverschil hebben. Dit doen we door 2 wachten een half uur langer te maken en dan zetten we om 15.00 uur de klok een uur achteruit. Morgen zitten we dan op GMT-3. Het laatste uurtje verschil pakken we zodra we in de marina van Le Marin, Martinique aankomen.

Zaterdag 14 december - Blog 16, Afgelegde mijlen om 12.00uur: 1553 mijl vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 627 mijl naar Martinique, Middagpositie: (12.00 LT): 14.29.5N 049.55.9W

Na alle tegenslagen die we de afgelopen weken gehad hebben, is het natuurlijk spannend wat er vrijdag de 13e op ons af zou komen. Natuurlijk zijn we niet bijgelovig, maar er kan van alles gebeuren, toch?  Sinds donderdagmiddag is de fok weer gehesen! Met het grootzeil gestreken, op de motor in de goede windrichting is deze met veel kracht door de 2 mannen die het fok hesen en 3 begeleiders op het dek redelijk soepel omhoog gegaan. Na een rustig dag alleen op het grootzeil zeilen, konden we nu weer 1 knoop extra toevoegen aan ons uur-gemiddelde, en wat verloren tijd inhalen. Met (bijna) alles weer op orde begonnen we aan vrijdag de 13e, achteraf een heerlijke dag. De wachten werden weer normaal gedraaid, er werden een zonnetjes geschoten tijdens de astro-les, er werden boeken gelezen en puzzels gemaakt en natuurlijk heerlijk gezeild. En tijdens de lunch: DOLFIJNEN! Zo moet een dag op de oceaan zijn.

Donderdag 12 december - Blog 16 . Afgelegde mijlen om 12.00uur: 1169 mijl vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 811 mijl naar Martinique, Middagpositie: (12.00 LT): 15.31.8N 045.23.4W

Overdag is het warm, zweten & klam, met name binnen. Er zijn nog behoorlijk wat dagelijkse klussen binnen, zoals koken, motor controleren, eten & drinken checken. En natuurlijk moet je je rust pakken tussen de wachten door in je bloedhete kooi. Lekker zweten dus! Daarom hebben we om de paar dagen, zoals vandaag, een collectief douche moment. Om de beurt zitten we op de kuipvloer en krijgen we een puts met zeewater van de waterdrager van dienst. Door de puts over jezelf heen te kiepen wassen we onze haren en lijven. Zo ruiken we allemaal weer lekker fris, al is het maar voor die paar minuten. Heerlijk

De wacht van 18.00 tot 22.00 uur wordt genoemd als de beste van de dag. We hebben dan net gegeten, dus de wachtcrew doet de afwas terwijl ze richting de ondergaande zon zeilen. De temperatuur zakt tegelijkertijd met de zon, en het wordt weer aangenaam aan boord. De rest van de bemanning zoekt z'n kooi op om te rusten voordat de nachtwachten beginnen, het liefst nog heel even met de luiken open. En vanaf ongeveer 19.00 uur is het stil aan boord, er wordt alleen nog gesproken als het over het zeilen gaat; zullen we het rif eruit halen of niet? moet er meer fok bij of moet de fok ingetrokken worden? zit er een bui achter ons? De laatste dagen worden de nachtwachten verlicht door de (bijna) volle maan, super mooi! De kuip is zo verlicht dat je (bijna) een boek kunt lezen of je dagboek kunt bijwerken. Als er dan een wolk voor de maan kruipt is het net of iemand het licht uit doet. Samen met de vele sterren, de stilte aan boord, en de (bijna) volle maan blijven de nachten magische momenten van deze reis.

Blog 15,  Afgelegde mijlen om 12.00uur: 1080 mijl vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 922 mijl naar Martinique,
Middagpositie: (08.00 LT): 15.07.1N 043.28.3W 

Oceaanzeilen is geweldig, maar het is ook zeker een prestatietocht. We worden elke dag weer verrast door nieuwe uitdagingen. Naast verschillende kleine klusjes, zoals lijnen vervangen, harpjes zekeren, kastjes maken, hebben we de laatste 3 dagen wat grotere klussen gekregen die veel creativiteit en doorzettingsvermogen vragen van de schipper en de bemanning.

 Het is begonnen met het breken van een "bulletalie"; een extra lijn die voorkomt dat de giek over de boot zwaait bij een ongecontroleerde gijp. Met name als je voor de wind vaart zoals wij doen, is het risico op een gijp groter, dus extra goed om een bulletalie te hebben. Maar niet als deze breekt! In een bui met draaiende windvlagen, zwiepten de giek en de grootzeilschoot heen en weer in de kuip, en klapte hard naar de andere kant. Dat was even schrikken voor de drie man op wacht in de nacht, maar gelukkig niemand gewond. Met hulp van de schipper en andere bemanningsleden, die natuurlijk wakker werden van de harde klap, is de boot weer onder controle gekregen en bij daglicht is er een nieuwe bulletalie aan stuurboord aangelegd, en zeilden we weer rustig verder.

 De dag erna brak de "spi-boom"; een aluminium paal die het fok ondersteunt en op zijn plek houdt bij het voor de wind varen, voor het zogenaamde "melkmeisje". In een windvlaag zwiepte de boom iets omhoog en kwam met een harde knal op het dek neer. Zonder boom is het erg lastig zeilen op de voordewindse koers die wij naar Martinique hebben, maar hoe repareer je een boom? Laat dat maar over aan de creativiteit van onze techneuten aan boord! Er is gezaagd, geveild en geboord en er zijn zelftappende bouten gemaakt...en een paar uur later hadden we een spiksplinter nieuwe haak om de boom weer op te hangen, en gewoon weer rustig verder te zeilen.

 Driemaal is scheepsrecht....Gisterochtend rond 08.00 uur zag de wacht de fok uit de geleider glijden, als een dansende sjaal in de wind die langzaam en elegant het water in viel. Dus snel de boot stoppen en zo snel mogelijk het zeil uit het water vissen, zodat deze niet onder de boot komt. Die grote natte lap zeil is natuurlijk heel erg zwaar, maar hij is in zijn geheel aan boord gekomen. Nu werd er helemaal veel creativiteit gevraagd, want de bovenste geleider met fokkenval, nodig om het fok weer te hijsen, zat nog boven in de mast op 22 meter hoogte en hoe krijg je die naar beneden? Met een lasso! Met een plasticfles en wat lijnen is een lasso gemaakt, en na 5 modificaties van het prototype en 10 pogingen is het gelukt om de geleider naar beneden te halen en te maken.

 Nu moet het fok nog gehesen worden, maar omdat deze niet lekker in de geleider loopt en we nog steeds 15-20 knopen wind en hoge golven hebben lukte het gisteravond niet voor zonsondergang zonder dat we te veel risico's zouden moeten nemen, dus varen we voor nu alleen op het grootzeil gestaag verder. Vandaag gaan we nog wel proberen de fok weer te hijsen, zodat we weer meer snelheid maken.

Het zijn spannende momenten, maar de sfeer is nog steeds erg goed. We zijn trots dat we als team altijd weer een goede oplossing vinden, met ieder zijn eigen rol om de dagelijkse taken en wachten ook nog te voltooien. De afgelopen dagen heeft wel veel gevraagd van de iedereen en slaap is daardoor soms nog minder geweest dan het al was. Dus vannacht hebben we het wachtschema aangepast van 3 naar 2 personen en van wachten van 4 naar 3 uur, zodat iedereen wat langere blokken kon slapen en we vandaag weer fitter verder kunnen.

Gisteren hebben we ook nog onze proviand gecontroleerd; we hebben nog ruim voldoende eten aan boord voor de laatste week. Het drinkwater is wel wat gelimiteerd, ongeveer 2 liter per persoon per dag, maar we hebben nog water in de watertanks waar we zuinig mee omgaan om als back-up te hebben voor koken & drinken. Door de vertraging, ongeveer 1 dag, is de ETA nu volgende week donderdag in Martinique....als we niet nog meer nieuwe uitdagingen krijgen.

Maandag 9 december - Blog 14, Afgelegde mijlen om 12.00uur: 795 mijl vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 1283 mijl naar Martinique  Middagpositie: (12.00 LT): 16.07.8N 038.50.5W
De afgelopen dagen hebben we wat buien over ons heen gehad, met daarin natuurlijk ook de nodige windvlagen. Maar zo snel als de buien komen, zo snel is het ook weer een stralende dag of nacht. Vandaag lijkt hetzelfde te worden; we starten met buien, maar hopelijk wordt het straks nog lekker zonnig (en warm in de boot). De wind blijft tussen de 15-20 knopen, waardoor we dus lekker door zeilen. Vannacht hebben we een dagrecord gehaald van 153 mijl in 24 uur. Dat schiet lekker op!  Bij vertrek uit Mindelo was de ETA (Estimated Time of Arrival) 16 dagen, +/- 2 dagen. Als het weer zo blijft en we houden een gemiddelde van 6+ zeemijlen per uur, zou de 16 dagen een goede voorspelling zijn geweest, en misschien zelfs wel een dag eerder (-1). Helaas kunnen we maar 3 dagen goed vooruit kijken naar het weer, en hangt onze echte aankomsttijd af van hoe het weer er aan het einde van de week uit ziet. Tot die tijd houden wij de wind in de zeilen en beginnen we al te mijmeren over wat we het eerste willen doen of eten bij aankomst: een steak frites met goede bearnaise saus, een massage om onze stramme lichamen te verlichten, onze kleren wassen in een wasmachine of toch die lange warme douche nemen.  Tot woensdag 18 of misschien toch donderdag 19 december in Martinique!

Zondag 8 december - Blog 13,  Afgelegde mijlen om 12.00uur: 660 miles vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 1464 mijl naar Martinique,  Middagpositie: (12.00 LT): 16.13.0N 0.36.30.5W
We hebben allemaal behoorlijk wat zeilervaring, op verschillende wateren in Nederland en/of Europa. Maar we willen de oceaan over, allemaal met verschillende doelen en verwachtingen. En nu halverwege onze reis (ja, dat is gevierd vandaag met champagne), hebben we een beter beeld bij wat dat oceaan-zeilen nou eigenlijk is. Hoe omschrijf je een oceaan? Aan de hand van de verschillende golven misschien. Zo zijn er de hoge lange golven, waar de boot surfend op wordt voortgeduwd. Maar ook golven die ineens van de zijkant komen, de boot opzij zetten en een guts zeewater over de kuip sproeien. Of de wiebelgolven, die de boot laat slingeren en je de controle even helemaal kwijt bent. Of golven die je aan hoort komen, maar dan stilletjes onder de boot verdwijnen. Of de kleur: overdag blauw, met hier en daar een schuimkop. 's Nachts, en met name in een bui, zwart, waardoor je het verschil soms niet meer ziet met de lucht.   Het eerste stuk, tussen Las Palmas en Mindelo, was het rustig, en volgens onze schipper een "test-rit". Nu hebben we een stevige wind, 15-20 knopen, met soms uitschieters naar 30 knopen; de Passage-wind. Uiteraard kunnen we nooit harder dan de wind zeilen. Dit betekent ook dat we nooit harder zullen gaan dan de golven die onder ons door verdwijnen en ondanks de stevige wind en de hoge golven duiken we niet in diepe dalen tussen de golven door maar leidt iedere golf ons achter zich naar beneden om door de volgende golf weer opgetild te worden.  En dan de prestatie; het ritme van wachten lopen en weinig slapen. Het besturen van boot als nieuw onervaren team. De reparaties uitvoeren midden op de oceaan. Het accepteren dat je moe bent, maar door moet. De spannende momenten (lees: veel wind,  af en toe wat regen en hoge golven of 's nachts op het dek vastgeklampt aan de mast). Geen informatie van of contact met de buitenwereld. Het trimmen van de zeilen en knopen van de lijnen. Het stuwplan, afvalmanagement en stroomdraaien. Het wennen aan de geluiden en toch kunnen slapen. Het omgaan met tegenslagen en frustraties. Het sturen in de hoge golven. Het aftellen naar het volgende way-point. Het omgaan met elkaar's eigenschappen en eigenaardigheden. Het schrijven van het logboek, elk uur. De nieuwe zeiltermen. De eenzaamheid, geen ander schip te zien. De boot die de hele dag schommelt. De vele blauwe plekken (de ene kluns meer dan de andere). Eten dat sneller beschimmeld in de vochtige omgeving. Het niet douchen. Het koken in een bloedhete kajuit in een flink schommelende boot. Drie weken lang elke dag hetzelfde, en toch weer anders. Dat is oceaan zeilen!

Zaterdag 7 december - Blog 12, Afgelegde mijlen om 12.00uur: 516 miles vanuit Mindelo - Kaapverdië, Nog 1608 mijl naar Martinique, Middagpositie: (12.00 LT): 16.18.2N 033.49.1W
Elke dag verloopt via hetzelfde ritme, we lopen de wachten volgens het wachtschema, met elke wacht dezelfde dagtaken. En elke dag om 1700 uur komen we samen voor de dagelijkse briefing en eten we samen. En zelfs onze koers is elke dag hetzelfde.   Het zijn de speciale momenten die een dag bijzonder maken. We hebben al verjaardagen en sinterklaasavond gevierd. Maar deze dagen vieren we de speciale momenten van deze reis. Vandaag om 0600 zijn we het "point-of-no-return" gepasseerd. Dit betekent dat het vanaf nu geen zin meer heeft om op de motor terug te gaan naar Kaapverdië, mocht dit nodig zijn. Want met de hoeveelheid diesel die we bij ons hebben, gaan we zelfs het dichtsbijzijnde eiland niet meer halen. We moeten dus op onze belangrijkste motor, de zeilen, lekker verder cruisen naar de overkant.  Morgen zullen we "half-way" vieren, dan zijn we in afstand op de helft van onze reis tussen Las Palmas & Martinique. Maar wat betekent halverwege eigenlijk? Er zijn verschillende halverweges. Er is een halverwege sinds ons vertrek uit Gran Canaria, of vanaf Kaapverdie, halverwege qua tijd of juist in miles. Er zijn eigenlijk heel veel halverweges en wanneer zijn we nu waar? 1 Ding is zeker: halverwege is niet zeker. Je kan pas achteraf zeggen welke halverweges halverweges waren.

En dan hebben we nog de "PET", "Point of Equal Time", dit is het punt dat we er zeilend net zo lang over doen naar Kaapverdië of naar Martinique, dat is een wiskundige berekening, en noodzakelijk om te weten in geval van nood. En de laatste 400 mijl tot Martinique, waarin we mocht het nodig zijn altijd op de motor verder kunnen. Een ander bijzonder moment is het "bad-kuip-ritueel", oftewel de douche. De gehele bemanning bevindt zich in badkleding in de kuip en met putsen water wassen we ons. Het zoute zeewater plakt en het is binnen zo warm dat het zweet je zo weer uitbreekt, maar het is heerlijk om je even na een paar dagen weer even fris te voelen en te ruiken naar shampoo en doucheschuim. Dan zijn er ook nog de grappige, spannende of pijnlijke momenten die een dag bijzonder maken. Bijvoorbeeld de vliegende vis in het oor van ons oudste bemanningslid, de verhalen en uitspraken van onze schipper, de freaky wave die onze techneut door de kuip heen liet slingeren, het meel dat door de hele keuken lag 's nachts, de vissen die zijn gevangen, de belg die uit z’n bed viel, de hallicunaties van de benjamin aan boord, het feit dat iedereen altijd van alles kwijt is op deze kleine ruimte, de hollandse pot (zuurkool met rookworst) midden op de oceaan, brood met walnoten, terwijl er geen wal te bekennen is voor dagen. En natuurlijk de persoonlijke momenten die je doen beseffen wat een bijzondere reis wij maken. Het moment dat je je beseft dat je maar een klein stipje bent op de aardbol, midden op deze gigantische oceaan. De stille nachten met de magische sterrenhemel en de maan die de hele kuip verlicht. De zonsopgang die aankondigt dat er weer een mooie dag staat te wachten, of de zonsondergang die de dag met al z’n mooie kleuren afsluit. Het moment dat je merkt hoe machtig de wind en de golven zijn, maar ook dat je soms surfend op een golf, met volle zeilen, de boot laat vliegen en de wind en de golven even de baas bent, heel even maar.

\Vrijdag 6 december - Blog 11 Afgelegde mijlen om 12.00uur: 376 miles vanuit Mindelo - Kaapverdië
Nog 1749 mijl naar Martinique Middagpositie: (12.00 LT): 16.33.0N 031.22.9W
We zeilen! Sinds we dinsdagavond vertrokken zijn uit Mindelo verbreken we snelheids-records en dag-afstand-records. En wedden we om het inschatten van de juiste dagafstand. De wind is tussen 15 en 20 knopen, met soms een paar uitschieters naar 25 en hoger. We zeilen dus al de hele tijd met 2 riffen en zetten het fok bij nagelang de windkracht, soms helemaal uit, dan weer een stukje ingerold. En iedereen geniet van het zeilen, het is soms hard werken achter het roer met name door de hoge golven, met name als er ineens van de zijkant komt. Vandaag is de wind iets minder (10-15 knopen) en hebben we vol zeil op staan, om niet onder de 5 knopen per uur te komen.
Het dagelijkse ritme met wachten en taken gaat gewoon door, en er blijven klusjes te doen omdat er elke dag wel iets gemaakt of anders gezet moet worden.
Gisteren was een speciale dag midden op de oceaan. De dagelijkse bezigheden werden even onderbroken door het bezoek van de Sint, of eigenlijk van een echte roetveeg Piet. Ter voorbereiding had iedereen een kadootje meegenomen uit Nederland of België, en hebben we lootjes getrokken zodat iedereen een gedicht kon schrijven bij het kadootje. Tijdens de borrel hebben we de stuurautomaat "Jochem" aangezet, en zijn de gedichten voorgelezen. De gedichten waren mooi, persoonlijk en met liefde gemaakt. En omdat dat hoort op 5 december, hebben we ons de hele dag misselijk gegeten aan de 2 kilo meegebrachte pepernoten en taai taai.
Ondertussen vliegen de mijlen onder ons door, en zeilen we stevig door naar Martinique.

Woensdag 4 december - Blog 10 Afgelegde mijlen om 12.00uur: 74 miles vanuit Mindelo Middagpositie: (12.00 LT): 16.43.2N 026.24.1W
Gisteravond zijn we om 20.00 uur weer vertrokken uit Mindelo, met schroef. De derde fase van onze reis is gestart, na het bevoorraden van de boot in Las Palmas, en na het eerste stuk Las Palmas-Mindelo. Het lijkt een geheel andere fase te worden; er staat 25-30 knopen wind wanneer we vertrekken, met golven tot 3 meter. Dat is wat anders dan het kabbelende koersje dat we de laatste dagen hebben gehad. Bij alles wat je doet moet je je schrap zetten en goed vast houden. En het uitvoeren van de dagtaken is een goede stabiliteitsoefening. We krijgen ook een nieuw soort bezoek: vliegende vissen. De wind blijft tot ongeveer 01.00 vannacht rond de 25 knopen, dus met 3 riffen in het grootzeil stuiven we verder. Maar dan zakt de wind er compleet uit en gaan we zelfs een stuk op de motor. Wat fijn dat dit nu weer kan! De ETA is 16 dagen +/- 2 dagen, met een gemiddelde van 5-6 knopen per uur de afgelopen uren maken we al goede vooruitgang en gaan we waarschijnlijk wel het dagrecord breken vandaag.

Dinsdag 3 december - Blog 9 Voor anker in Mindelo, Sao Vincente, Kaapverdië
De schipper heeft afgelopen woensdag besloten dat we de motor bij zouden gaan zetten om uit het gebied van te weinig wind te komen. Dus het eerste moment waarin de wind weer helemaal wegzakte hebben we de motor aangezet, niets....vooruit, achteruit....niets. Wat we ook probeerde er leek geen stuwing te komen. Er werd gedacht aan iets in de schroef, of misschien was de gearbox stuk?
Bij daglicht hebben we een go-pro aan een pikhaak getaped en onder de boot gefilmd. Toen werd het meteen heel erg duidelijk; de schroef was eraf! Dat was even schrikken, en het was meteen duidelijk dat we geen keuze meer hadden en zeker koers moesten zetten naar Kaapverdië. Door de weinige wind heeft het wat langer geduurd om op Kaapverdië te komen, maar gisteren rond 1500 uur was het nog maar 50 mijl naar Mindelo, en de spanning was duidelijk voelbaar aan boord. Niet zo gek, want we zouden na middernacht aankomen en dus zonder motor de baai in moeten zeilen en voor anker gaan. Iedereen kreeg tijdens de dagelijkse briefing een taak voor de "approach" en ging zich daarop voorbereiden.

Net na middernacht naderden we het laatste waypoint, en zaten we met de volledige bemanning klaar. Het was druk in de baai, en met verschillende keren gijpen en overstag zijn we tussen de andere boten door gemanouvreerd en hebben we het als team voor elkaar gekregen om de boot om 0300 uur netjes voor anker te leggen in de baai.
Vandaag hebben de twee duikers uit ons team de reserve schroef gemonteerd, super stoer en fijn dat het zo kan, want anders hadden we nog wel een paar dagen in Mindelo gelegen om te wachten op een mogelijkheid om de boot op de kant te krijgen.
En na nog een toeristisch rondje door het stadje, een goede steak of een glas bier, zijn we om 20.00 uur weer vertrokken. De tweede etappe van onze reis; de oversteek naar Martinique!

Maandag 2 december - Blog 8 Afgelegde mijlen om 12.00uur: 689 miles (64 miles van Kaap Verdische eilanden)
Na ruim een week wachten draaien, kunnen we op elk moment van de dag slapen. Het maakt niet uit of het dag of nacht is. Het maakt niet uit of er gekookt wordt, de zeilen getrimd worden of of er muziek gedraaid wordt. Het maakt niet uit of het warm is in je hut, of dat je buiten ligt tijdens een wacht. Het moment dat je gaat liggen val je in slaap om een paar minuten of misschien zelfs een uur slaap in te halen.

Behalve afgelopen nacht! Als er geen wind is, en veel deining, en de zeilen staan als "melk meisje" is het onmogelijk om te slapen. Door de deining valt de wind uit de zeilen en klapperen ze alle kanten op. De boom en de giek trekken zo hard aan de boot dat alles kraakt en schuurt. Het lijkt net alsof de boot in tweeën wordt gerukt. Een vreselijke herrie voor iedereen die wilt slapen, en super frustrerend voor degene die achter het roer staat en de boot amper onder controle kan houden. Normaal gesproken zouden we de motor bijzetten om nog vooruit te komen, maar dat gaat nu helaas niet. Hierover later meer...

Wat een opluchting is het dan als aan het einde van de nacht de wind toch weer aantrekt, de zeilen zich vullen en de boot weer rustig wordt. De wacht-crew slaakt een zucht en zeilt rustig verder, de rest van de bemanning probeert nog even te slapen voordat de volgende wacht weer roept.Op het stuk tussen Kaapverdië en Martinique wordt meer wind beloofd door de grib files, misschien kijken we tijdens een onstuimige nacht met weemoed terug naar de rustige nachten van de afgelopen dagen. Maar nu kunnen we niet anders dan uitkijken naar meer wind.

Zondag 1 december  - Blog 7 Afgelegde mijlen om 12.00uur: 614 miles (158 miles van Kaap Verdische eilanden)
We zijn nu een week onderweg en wat hebben we al veel meegemaakt en geleerd. En we leren ook elkaar steeds beter kennen. Dat kan ook niet anders als je 24 uur met elkaar een boot de juiste richting op moet sturen. Naast vele grappen en sterke verhalen, gaat het de meeste tijd van de dag over de koers, de wind, onze snelheid, mogelijke visvangst, de lunch of diner plannen en de ETA op Kaapverdië.

Zo af en toe komen dolfijnen ons begroeten en soms hebben we even contact met de buitenwereld. Dan zoekt een andere boot contact via de marifoon, gewoon om even te vragen hoe het gaat. Of om te vragen of wij wel een beetje wind hebben.
Vannacht is ook sinterklaas langs geweest, en heeft een chocolade letter en een kadootje in onze schoenen gelegd. Knopen-piet vindt dat we de verschillende knopen sneller moeten kunnen leggen, en om te oefenen hebben we allemaal benodigdheden gehad om een apenvuistje te maken voor een sleutelhanger als aandenken aan onze reis.

Zondagavond tijdens de wacht van 1800-2200 uur hadden we even contact met de Spaanse marine. Via de marifoon moesten we onder andere onze koers, eindbestemming, aantal bemanningsleden en nationaliteiten vermelden omdat ze in het gebied waar wij varen een oefening aan het houden waren. Zo lijkt het meestal alsof we alleen op de wereld zijn, met z'n achten op een 44-ft schip midden op de oceaan, en de hele dag alleen maar water te zien, maar voorbij de horizon varen nog vele boten met ons dezelfde richting op, met dezelfde uitdagingen en dezelfde mooie ervaringen.

Zaterdag 30 November  - Blog 6  Afgelegde mijlen om 12.00uur: 545 miles Middagpositie: (12.00 LT): 20.05.6N 021.57.9W  (252 miles NNO van Kaap Verdische eilanden)
Vannacht zijn we de eerste 500 mijl gepasseerd. We krijgen na bijna een week een goed ritme; het zetten van de boom, gijpen of het hijsen van de half-winder gaan steeds sneller en de verschillende wachten en dagtaken worden met routine uitgevoerd. Ook het slapen in de korte tijd die we hebben tussen de wachten gaat steeds beter, tenminste als we een koers en wind hebben die de boot een beetje stil houden, een boom maakt heel veel herrie bij weinig wind zoals vannacht. We hebben nu ook tijd om te douchen (puts zeewater in de kuip) en de was te doen. Er worden zelfs al boeken uitgelezen.

Eén van de dagelijkse klussen is het "waste management", geen leuke klus maar wel een belangrijke om geen vuilnisbeltgeur te krijgen de rest van de reis. We gooien al ons organisch afval wat over boord kan over de reling de oceaan in, zoals groenten- en fruitresten en het wc-papier. De rest van het afval gaat in de lege 5 liter water flessen, dus moet het in kleine stukje geknipt worden om door de opening te passen. Verpakking van bijvoorbeeld de toetjes worden eerst afgespoeld, zodat het niet gaat schimmelen (lees: stinken) in die flessen. Blikjes gaan in een aparte fles die open geknipt wordt om ze erin te krijgen en weer dicht geplakt.  Het voordeel van onze stop op Kaapverdië is dat we het afval van de eerste week alvast van boord kunnen gooien!

Verjaardagen worden gevierd! De 50e verjaardag van één van de bemanningsleden hebben we gevierd met een champagne-ontbijt afgelopen zondag. De verjaardag van het thuisfront vieren we vandaag met een sashimi-diner, met de vandaag gevangen dorade van de opa van de jarige (ja, vandaag de 2e dorade gevangen!).

Donderdag 28 November - Blog 5  Afgelegde mijlen om 12.00uur: 410 miles 
Doordat er bijna geen wind is, kabbelen we rustig verder. Gedurende de dag-wachten zijn er genoeg andere taken die we moeten doen, maar 's nachts is het erg rustig, ook nu er geen andere boten in de buurt meer zijn die we in de gaten moeten houden. Dus doen we een wens bij de vele vallende sterren, en genieten we van de lichtshow van oplichtende algen rondom onze boot. Soms moeten we ons even schrap  zetten voor extra wind uit een plotseling opkomende bui. Maar gelukkig worden de nachten steeds warmer, hoe zuidelijker we komen, want het is best fris achter het roer 's nachts. Overdag zetten we de "half-winder" bij om nog een beetje gang te houden, maar we blijven onder de 5miles per uur. Daarom verwachten we pas dinsdag of later op Kaapverdië te zijn, afhankelijk van het weer. Een welkome afleiding vandaag was de vis. De afgelopen dagen hebben we twee hengels uit laten staan, maar nog geen geluk. Vandaag wel! Aan de hand van een korte check op een kaart met verschillende vissen erop, denken we dat het een "Dolphin fish" is. Bij nader onderzoek is het echt een Dolphin fish - ook wel een Mahi Mahi en bij ons bekend als gewone een Dorade.....  Voordat we vertrokken hebben we verschillende recepten geselecteerd voor het diner, vandaag hebben we hier dus (weer) vanaf geweken en heerlijk verse vis gegeten.

Woensdag 27 november - Blog 4  Afgelegde mijlen om 12.00uur: 328 miles
Zeilen is je constant aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Draait de wind dan passen we de zeilen aan. Als wortels eerder gaan rotten dan verwacht, bakken we een super lekkere worteltaart. Veranderen de weersverwachtingen op onze route dan verleggen we onze koers. Als je niet kunt douchen met water uit de tank (zonde van de voorraad), gooien we 2 putsen zeewater over ons heen in de kuip. En zo improviseren we de hele dag.

De belangrijkste verandering is dat we nu op weg zijn naar Kaapverdië voor een korte tussenstop om diesel te tanken. We zien op de nieuwe grib files dat we in een gebied liggen en blijven met weinig wind en moeten dus de motor af en toe bij zetten om niet pas na kerst aan de overkant aan te komen. En we moeten zuidelijker dan onze eerste plan, om niet weer in een gebied met weinig wind te belanden. Daarnaast moeten we meer dan verwacht stroom draaien om alle benodigde navigatie instrumenten en de koelkast aan de praat te houden. Bewolking en de lichte wind beperken onze mogelijkheid om met de zonnepanelen en de windgenerator voldoende stroom op te wekken en daarom moet de diesel ons een handje helpen. We streven natuurlijk naar energie neutraal. We verwachten nu maandag of dinsdag aan te komen in de haven van Mindelo, Sao Vincente, afhankelijk van de wind. Het plan is om kort te blijven, alleen tanken en weer door op weg naar Martinique.

Woensdag 27 november - 08.00 uur, blog 3, Middagpositie: (12.00 LT): 23.53.0N 019.04.0W (466 nm NNO van Kaap Verdische eilanden) Afgelegde mijlen : 328 miles

Wat doen we de hele dag?
Een dag begint met het bakken van brood, dit wordt voorbereid tijdens de "hondenwacht" (van 02.00 tot 06.00 uur). De wacht daarna bakt het brood en zorgt voor het ontbijt voor iedereen die dan wakker is. Het brood bakken gaat gelukkig heel erg goed en we hebben elke dag heerlijk vers brood! Om 12.00 uur moet de boot gecontroleerd worden aan de hand van een dagelijkse checklist. Er wordt gekeken of alles nog werkt of heel is, bijvoorbeeld de zeilen, de vallen, de veiligheidslijnen, de luiken, de motor etc. Ook wordt er gekeken of de keuken en het toilet schoon zijn. En wat het water- en diesel verbruik is. We moeten helaas veel motor bijdraaien (2-4 uur per dag) om de accu's vol te houden.

De crew van de 15.00 tot 18.00 uur wacht zorgt voor het avondeten.
Om 17.30 is de dagelijkse briefing en borrel. Hierin vertelt de schipper wat er gebeurt is in de laatste 24 uur en wat we kunnen verwachten voor de komende dag(en). En soms iets meer uitleg over een situatie die we tegen zijn gekomen, zodat iedereen hiervan kan leren. Gisteren ging het bijvoorbeeld over voorrangsregels. In de nacht ervoor hebben we onze koers verlegd, omdat het volgens de watchlead niet duidelijk herkenbaar was dat een cruiseschip (De Costa Fascinosa) voor ons zou gaan uitwijken. Tijdens de wacht van 18.00 tot 22.00 uur wordt er afgewassen, dit doen we met zeewater, zodat we niet te veel drinkwater verspillen.

Tijdens elke wacht wordt elk uur het logboek bijgewerkt, met logstand (totaal afgelegde miles), de windrichting en -sterkte, de koers die we (moeten) varen en onze positie. De boot moet natuurlijk schoon gehouden worden, het afval moet gescheiden worden en de voorraad eten moet gecontroleerd worden. Gisteren bleek dat de wortelen al aan het rotten zijn,  waarschijnlijk omdat ze in het zonlicht hingen. Daarom hebben we deze geraspt en een geimproviseerd diner gemaakt. En met de rest gaan we proberen om een worteltaart te bakken. En natuurlijk zeilen we de hele dag, dus staan we om de beurt achter het roer. Daarnaast moeten we indien nodig de zeilen trimmen, een boom zetten of weer weg halen, een rif zetten of er weer uit halen, of een gecontroleerde gijp maken. We vervelen ons dus zeker niet en als we even niets te doen hebben genieten we van onze reis: we hebben ook al dolfijnen gezien!

blog 2: Maandag 25 november - 18.45 uur  Locatie op moment van schrijven: 26.15.1 N  - 016.58.9 W, Afgelegde miles op moment van schrijven: 157 miles

De laatste dagen was de spanning al goed merkbaar in de haven, maar zondagochtend helemaal. Iedereen deed nog de laatste checks, belde nog even naar huis om nog een keer gedag te zeggen ("we zien jullie over 3 weken aan de andere kant"), de schippers deden de vertrekbriefing, bemanningsleden een reddingsvest om en daar gingen we. Vertrektijd: 11.30 uur.

Het was natuurlijk erg druk om de haven uit te komen, want ook zo'n 200 boten van de ARC vertrokken op hetzelfde tijdstip, met dezelfde spanning maar ook de ontlading dat we eindelijk op zee waren. Na een oefening refen, en een boomzetten, hebben we "met het melkmeisje op" de juiste koers gekozen. En om 12 uur ging de eerste wacht van start. De weersvoorspelling (de gripfiles) geven nu voor de gehele reis een redelijk stabiel beeld met windkracht 3-4 Bft, wel met de acceleratiezones rondom de canarische eilanden. En die hebben we gemerkt, tot wel 30 knopen wind (6 Bft), dus hebben we de hele nacht met 2 riffen gezeild en uiteindelijk ook met het fok op 30%. Vroeg in de ochtend zakte de wind er helemaal uit. Er zijn maar 2 crewleden een beetje zeeziek geweest, maar gelukkig voelt iedereen zich nu weer goed. Het wachtlopen is even wennen, maar wat is het bijzonder om met zn drietjes de boot te besturen en de juiste zeilkeuzes te maken en uit te voeren, met name 's nachts onder de sterren. Maar het is ook wel vermoeiend, want slapen is heel erg moeilijk met al het geluid dat de boot en de crew maakt.

Zeilen klapperen, een boom wordt weer terug op z’n plek gehangen, het aanhaken van safety lijnen, een gecontroleerde gijp maken, alles maakt heel veel lawaai. En dan heb je ook nog maar 3 of 4 uur om even te slapen, voordat je weer een wacht moet draaien. De wachten zijn ingedeeld met 3 watchleads en 4 bemanningsleden, die allen afwisselend 's nachts wachten van 4 uur draaien en overdag van 3 uur (3 of 4 uur op, 3 of 4 uur af). En de schipper draait om de dag een nachtdienst mee, naast dat hij natuurlijk altijd beschikbaar is. Dit geeft de watchleads om de beurt een iets langere rustperiode, want zij hebben niet zoals de 4 andere soms een dag vrij. We leren onderweg ook veel, zo hebben we vandaag de "half-winder "opgezet. Dat is goed luisteren naar elkaar en kijken wat er moet gebeuren, er zijn zoveel lijnen. Maar toen deze eenmaal stond, liep de Westwind heerlijk!

'S nachts varen is heel bijzonder, de sterrenhemel is super mooi, maar omdat we nog niet helemaal uit het ARC veld waren, moesten we ook goed opletten wat andere schepen deden en of we er veilig langs konden. Dit was helaas niet altijd het geval, maar we zijn er veilig langs gekomen. Nu is het zaak dat we in een goed ritme komen met zn allen, en dat iedereen goed kan slapen tijdens zijn rusttijden en dat we op tijd eten maken. Maar we bouwen verder op het goede teamwork van tijdens de voorbereidingen in Las Palmas, we vertellen elkaar tijdens de dagelijkse briefing wat er op is gevallen of wat er beter kan. Dus over een week zijn we helemaal een goed lopende machine.

Zaterdag 23 november - Las Palmas

Het is vandaag de laatste dag voordat we vertrekken; de voorbereidingslijst, boodschappenlijst en de veiligheidslijst zijn bijna helemaal afgevinkt. Afgelopen dinsdag zijn de schipper en 6 van de 7 bemanningsleden aan het einde van de dag aan boord gegaan. Sinds deze eerste spannende dag is er al heel veel gebeurd.

Woensdag zijn de eerste boodschappen gedaan, en de 14 kratten met eten en 200 liter water zijn volgens een strak stuwplan aan boord gelegd. Het stuwplan is noodzakelijk omdat we eten hebben voor 8 mensen, voor 24 dagen. Voor ons vertrek hebben we voor elke dag een recept geselecteerd en een boodschappenlijst gemaakt. De ingredienten voor deze recepten moeten we dus makkelijk kunnen vinden en we moeten bijhouden hoeveel we nog hebben in de loop van onze reis. Er zijn donderdag nog verschillende reparaties uitgevoerd; de vriezer doet het weer, en de 3 kapotte navigatielichten ook. De grapbag staat klaar, met 1 liter water en een energy bar per persoon. En ook de EHBO-kist is aangevuld. En aan het einde van de dag is ook het laatste bemanningslid aan boord gestapt.

Vrijdag stond in het teken van veiligheid. Ed, de schipper, heeft ons alles verteld over wat we moeten doen bij onweer, slecht zicht, man-over-board, helicopter-rescue, en het verlaten van het schip. Een heleboel informatie en hopelijk hebben we het meeste niet nodig. Vandaag is de boot schoongemaakt en hebben we het verse eten gehaald. Alle groenten en fruit moet afgespoeld en gedroogd worden voordat het aan boord mag, zodat we geen insecten en kakkerlakeitjes meenemen. Naast nog 110 liter extra water, zijn er ook nog 4 kratten met eten volgens het stuwplan in alle hoeken en gaten van de boot opgeborgen. Op alle kastjes hangen lijstjes met de inhoud, met de instructie dat je moet opschrijven als je iets gebruikt of opeet. Deze voorbereidingsdagen vormen een erg goede team-buildings-oefening; het team werkt heel erg goed samen, en tijdens alle werkzaamheden wordt er ook veel gelachen. Elke dag om 18.00 uur wordt de dag geëvalueerd tijdens de dagelijkse borrel.

De waypoints volgens het eerste plan zijn bepaald, de grip-files voorspellen stabiel weer en het wachtschema staat klaar. Op basis van de huidige weersverwachting zullen we om de zuid van Gran Canaria gaan, en daarna zullen we eerst een behoorlijk stuk zuidelijk gaan om daar de Noord Equatoriale passagewind op te pakken richting Martinique - morgen om 11 uur vertrekken we eindelijk!