De Victoria vaart van Terceira naar st Malo vanaf 25 mei tot 4 juni.
Twee schippers en 8 deelnemers gaan de rechtwijzende 1300 zeemijlen afleggen in een week.
Zaterdag 25 mei 16 uur utc. Positie: Praia da Vitoria. Terceira
Na alle klussen geklaard te hebben zijn we vertrokken. Donderdagochtend zijn we allemaal op de Victoria bij elkaar samen gekomen. Bijna geheel volgens planning. Aangezien de Victoria eerst nog overgezeild is van Horta naar Angra da Heroismo zijn we donderdag zelf niet meer uitgevaren. Fourageren op donderdag leverde een op tilt slaande kassa en dito kassahost op. De maximale hoeveelheid boodschappen bleek overschreden. Nadat alles ingeruimd was, twee auto’s vol, die van de vriendelijke havenmeester over de kade tot aan de steiger mochten rijden, bleek er toch nog een schrijnend tekort aan vers fruit.
Vrijdag eerste zeildag. Plan is om naar Praia da Vitoria te zeilen, zodat we allemaal voelen wat zo’n groot schip doet. We hebben allemaal zeilervaring, maar niet met zo’n enorm schip. Er staat een leuke bries van zo’n 12 knopen. Na een aantal overstag manoeuvres zetten we koers naar Praia da Vitoria. Voor de Victoria blijkt geen plaats in de haven, dus gaan we voor anker in de baai. De boodschappen ploeg wordt er weer op uitgestuurd om de fruitmand aan te vullen en met de nadrukkelijke opdracht deze keer niet het uiterste te vragen van de kassa. Eea moet immers nu met de dingy aan boord worden gebracht. “S avonds ons laatste avondmaal aan vaste wal.
Het wordt het visrestaurant O Pescador. De vis wordt aan de man gebracht door een zeer kordate dame die weinig weerwoord duldt. Sommige van ons werd te verstaan gegeven dat ze wel moeten luisteren als ze wat uitlegt. Met veel overtuigingskracht, voor een dame die geen vis lust, wist ze ons een sharing vis diner te verkopen. Overigens heerlijke vis. De bemanning maakte zich nadien wel enige zorgen dat onze schippers de management stijl van onze gastvrouw zouden kopieren.
Na de copieuze maaltijd met de Dingy naar de Victoria. Ons opmaken voor de dingen die komen gaan. Volgende ochtend na het ontbijt de genua hijsen en gecontroleerd worden of alles bovenin in orde is. Onze vrijwilliger en tevens held van de dag klimt tot 3 keer toe de mast in. Alwaar hij in totaal zo’n uur in de masttop zal verblijven. Zo’n 30 meter boven de waterlijn. Mind you! En daarna dus vertrokken. Met een wat noordelijker koers naarstig op zoek naar wind. Fer is druk met astro-navigatie. Sfeer aan boord is goed. Deelnemer Hans.
Blog 2, Zondag 26-5 21.00 UTC Positie: 40°47’N 25°25'W Koers: 080 ° Snelheid: 6 kn
Na een dagje motorzeilen gaat de motor uit. Ondertussen zwemmen om de zoveel tijd de dolfijnen met ons op. Dit gebeurt zo veelvuldig dat sommigen van ons verlangen naar de aanblik van een bonte koe in een groen grasveld. Als er op een gegeven moment een hele groep dolfijnen aan weerszijden van de boot door het water snelle water naar boven komen om vervolgens weer onder te duiken om pijlsnel voor de boot door het water hun weg te vervolgen, merkt iemand en af en toe zoals dolfijnen dat zo sierlijk kunnen, half uit het een wit stipje in de verte op. Dit blijkt niet een stipje op de horizon te zijn, maar een wit paaltje op slechts een tiental meter afstand. Ais gegevens van het paaltje zijn niet beschikbaar zien we op de plotter. Opmerkelijk is het belang dat gehecht wordt aan het observeren van het paaltje door de aanwezige bemanning. Waarschijnlijk zijn de Chinezen bezig met het aanleggen van een route met snellaadpalen voor elektrisch aangedreven schepen. Het maakt het schouwspel van de dolfijnen ineens een stuk minder bezienswaardig. Hoewel er tijdelijk wel 2 kampen lijken te ontstaan in de kuip. Eén die duidelijk meer geïnteresseerd blijkt in wat de natuur ons aan prachtige fauna te bieden heeft. En een die zich enigszins ongerust maakt over het paaltje. Wat doet een paaltje midden in de oceaan? Er wordt geopperd dat het vast en zeker van Chinese makelij moet zijn. Daaruit concludeert de ander dat het wellicht met de energietransitie te maken hee moer. Er drijft nog iets in de oceaan. Het blijkt een plastic melkfles. Dan kunnen de koeien nooit ver weg zijn zou je zeggen.
Hans
Blog 3 Maandag 27-5 17.30 UTC 51 56.0 N 23 46.7 W Koers: 080 ? Snelheid: 8 kn
Een dag vol belevenissen. In de loop van de ochtend neemt de wind toe en worden er wedstrijdjes georganiseerd wie het hardst kan varen op de knopen teller. Eerste record staat op 9,8 knopen. Daar kwam een 10.2 overheen om vervolgens afgetroefd te worden met een 10.4. We kruisen voor de wind met een zuidwesten wind van rond 16 knopen. Later zal de wind toenemen naar 20 knopen met uitschieters 26. t schip zo’n 45 minuten mee te kunnen vullen. Het kost behoorlijk v....
Plan is om een reef in het grootzeil te zetten. Een ieder krijgt instructies vooraf zodat je precies weet wat te doen en op welk moment van de manoeuvre. Na het zetten van het rif worden we getrakteerd op een groep walvissen, die al waterspuwend gewag maken van hun aanwezigheid. Gelukkig had iemand 5 minuten daarvoor aangegeven hoe je een walvis in het water kunt onderscheiden van de golven. Daar waar we bij de dolfijnen enigszins blasé waren geworden , was ons enthousiasme nu weer groot. De walvissen zwemmen in tegengestelde richting en we kunnen af en toe een walvisrug waarnemen. Na dit schouwspel mogen we direct overgaan tot een gijp. Ook dit heeft meer voeten in aard dan waar we normaal mee te maken hebben. Als klap op de vuurpijl zien we een tijdje na de gijp een enorme walvis op zo’n 20 meter afstand. Deze dag kan niet meer stuk.
Geschreven door Hans